Πράσινη Νέα Συμφωνία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Πράσινη Νέα Συμφωνία είναι μία έκθεση η οποία συντάχθηκε στις 21 Ιουλίου 2008 από την Ομάδα Πράσινη Νέα Συμφωνία και δημοσιεύθηκε από το Ίδρυμα Νέα Οικονομικά, το οποίο περιγράφει μία σειρά πολιτικών προτάσεων για να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή, η τωρινή Χρηματοοικονομική κρίση, και όριο πετρελαίου. Η αναφορά ζητάει την αναρρύθμιση των χρηματοοικονομικών και φορολογίας, με μαζικές δημόσιες επενδύσεις σε ΑΠΕ. Ολόκληρος ο τίτλος της είναι: A Green New Deal: Joined-up policies to solve the triple crunch of the credit crisis, κλιματική αλλαγή and high oil prices.
Πίνακας περιεχομένων
1 Κύριες προτάσεις
2 Συγγραφείς
3 Προέλευση και χρήση του τίτλου
3.1 Η «Παγκόσμια Νέα Συμφωνία» στο UNEP
3.2 Η Δήλωση της Αυστραλίας
4 Πράσινα σχέδια κινήτρων
5 Πηγές
6 Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Κύριες προτάσεις

Επενδύσεις υπό Κυβερνητική εποπτεία στην ενεργειακή αποτελεσματικότητα και μικροπαραγωγή που θα κάνουν κάθε κτίριο ένα μικρό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας..
Την δημιουργία χιλιάδων πράσινες θέσεις εργασίας ώστε να πραγματοποιήσουν χαμηλοί ρύποι και επανακατασκευή υποδομών.
Μία βροχή περικοπής φόρων στα κέρδη όλων των εταιριών πετρελαίου και φυσικού αερίου – όπως έχει γίνει στη Νορβηγία – έτσι ώστε να δημιουργηθούν κρατικοί πόροι για να επενδυθούν στις ΑΠΕ και στην αποτελεσματικότητα της ενέργειας.
Ανάπτυξη χρηματοοικονομικών κινήτρων για περιβαλλοντικές επενδύσεις και μείωση της χρήσης ενέργειας.
Αλλαγές στο Βρετανικό χρηματοοικονομικό σύστημα, περιλαμβάνοντας τη μείωση του επιτοκίου της Τράπεζας της Αγγλίας, για να υποστηριχθούν οι πράσινες επενδύσεις.
Μεγάλα χρηματοοικονομικά ιδρύματα – 'μέγα τράπεζες' - να σπάσουν σε μικρότερες μονάδες και πράσινη τραπεζική.
Δημιουργία νέων κανόνων για τα διεθνή χρηματοοικονομικά ιδρύματα: να βεβαιωθούμε πως ο χρηματοοικονομικός τομέας δεν κυριαρχεί τους άλλους κλάδους της οικονομίας. Αυτό απαιτεί την επαναεισαγωγή των ελέγχων κεφαλαίου.
Μεγαλύτερο επίσημο έλεγχο των εξωτικών χρηματοοικονομικών προϊόντων όπως παράγωγα.
Αποτροπή εταιρικής φοροδιαφυγής απαιτώντας χρηματοοικονομικές αναφορές και αντιμετωπίζοντας τους φορολογικοί παράδεισοι.
Συγγραφείς

Οι συγγραφείς της Πράσινης Νέας Συμφωνίας είναι οι:
Λάρυ Έλλιοτ (Larry Elliott), οικονομικά, Εκδότης της εφημερίδας the Guardian
Κόλιν Χινς (Colin Hines), Συνδιευθυντής του Finance for the Future
Τόνι Τζούνιπερ (Tony Juniper), πρώην Διευθυντής του Friends of the Earth
Τζέρεμι Λέγκετ (Jeremy Leggett), ιδρυτής και Πρόεδρος του Solar Century και SolarAid
Κάρολιν Λούκας (Caroline Lucas), Πράσινο κόμμα της Αγγλίας και της Ουαλίας Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Ρίτσαρντ Μέρφι (Richard Murphy), Συνδιευθυντής της χρηματοδότησης για το Μέλλον και Διευθυντής του Tax Research LLP
Ανν Πέτιφορ (Ann Pettifor), πρώην προϊσταμένη του Jubilee 2000, καμπάνιας για την απελευθέρωση του χρέους και Διευθύντρια Καμπάνιας του peration Noah
Τσάρλς Σέκρετ (Charles Secrett), Σύμβουλος της Αειθαλούς Ανάπτυξης, πρώην Διευθυντής των Φίλων της Γης.
Άντριου Σιμς (Andrew Simms), Διευθυντής Πολιτικής του Ιδρύματος Νέα Οικονομικά
[Επεξεργασία]Προέλευση και χρήση του τίτλου

Ο τίτλος της έκθεσης έχει σκοπό να ακουστεί ο όρος «Νέα Συμφωνία», ο οποίος χρησιμοποιήθηκε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Φρανκλίνο Ρούσβελτ για να περιγράψει τα κοινωνικά και τα οικονομικά προγράμματα που εκπονήθηκαν σαν απάντηση του Κραχ της Γουόλ Στρητ και της αρχής της Μεγάλης Κρίσης. Όμως ο όρος «Πράσινη Νέα Συμφωνία» δεν εφευρέθηκε από την Ομάδα Πράσινη Νέα Συμφωνία. Προγενέστεροι χρήστες του όρου υπήρξαν οι Τόμας Λ. Φριντμαν (Thomas L. Friedman) και Έλσα Γουένζελ (Elsa Wenzel).
Από τη δημοσίευση της έκθεσης «Πράσινη Νέα Συμφωνία» και ύστερα, ο όρος χρησιμοποιείται συχνότερα. Μεταξύ άλλων ο Βαν Τζόουνς (Van Jones) τον χρησιμοποιεί συχνά στο βιβλίο του The Green Collar Economy.
[Επεξεργασία]Η «Παγκόσμια Νέα Συμφωνία» στο UNEP
Η σημαντικότερη υιοθέτηση του όρου, όμως, έγινε από το Περιβαλλοντολογικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Environment Programme). Στις 22 Οκτωβρίου 2008 ο Ακίμ Στέινερ (Achim Steiner), διευθυντής του UNEP, ξεκίνησε μία πρωτοβουλία πράσινης οικονομίας, γνωστή ως «Παγκόσμια Πράσινη Νέα Συμφωνία», στο Λονδίνο. Όπως η «Πράσινη Νέα Συμφωνία», η πρωτοβουλία UNEP καλεί για μία έκρηξη της πράσινης εργασίας, καθώς και την αναμόρφωση του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος έτσι ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από υδρογονάνθρακες.
Η Δήλωση της Αυστραλίας
Στις 9 Ιανουαρίου 2009 επτά φορείς της Αυστραλίας, το Αυστραλιανό Ίδρυμα για την Προστασία του Περιβάλλοντος (Australian Conservation Foundation), το Αυστραλιανό Συμβούλιο Συνδικάτων (Australian Council of Trade Unions), το Αυστραλιανό Συμβούλιο Κοινωνικών Υπηρεσιών (Australian Council of Social Service), το Αυστραλιανό Συμβούλιο Πράσινων Υποδομών (Australian Green Infrastructure Council), το Κλιματικό Ινστιτούτο της Αυστραλίας (Climate Institute of Australia), το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Συνταξιοδοτικών Καταπιστευματοδόχων (Australian Institute of Superannuation Trustees) και το Αυστραλιανό Συμβούλιο Ιδιοκτητών (Property Council of Australia) δημοσίευσαν μία από κοινού δήλωση σχετικά με τις προοπτικές της «Πράσινης Νέας Συμφωνίας», με τίτλο «Towards a Green New Deal: economic stimulus and policy action for the double crunch».
Πράσινα σχέδια κινήτρων

Πολλά από τα εθνικά πακέτα κινήτρων προτάθηκαν ή υιοθετήθηκαν στο τέλος του 2008 ή στην αρχή του 2009 και είχαν ένα «πράσινο» συστατικό, για παράδειγμα στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία και στην Νότια Κορέα.

Το κείμενο το πήρα από εκεί: Πράσινη Νέα Συμφωνία.